Rustdag

(English version below)

Het is zondagmorgen. We hebben uitgeslapen in ons eigen harde bedje in Kilangala. Dat wil zeggen, een uurtje later opstaan want de geluiden buiten maken je nieuwsgierig. De ochtendkou is zo’n 8 graden. De lange broek en trui moeten maar weer aan. We zitten hier op zo’n 2000 meter hoogte en het is hier “winter”. Straks zal de zon wat meer kracht krijgen en wellicht de 20 graden halen.

We hebben weer even geen water. Dat wordt dus weer wassen met een emmertje. Lekker basaal maar goed te doen. Vandaag nemen we even gas terug. Wat omlummelen en hier en daar even buurten.

Dat was gisteren wel anders. Heel vroeg op om de leeuwen in het wildpark te kunnen spotten. En wellicht de luipaard die wat moeilijker te vinden is. We krijgen dit keer een andere gids mee. Kira is haar naam. We gaan naar een ander gedeelte van het park en moeten daarvoor eerst 50 km over een ribbelige dirthroad. Opnieuw trillende botten en klapperende vullingen. We klagen niet. Waar krijg je nou nog een gratis massage.

Het is allemaal de moeite waard want we komen uit bij de Ikuu rivier. De rivier loopt dwars door het park en is toevluchtoord voor veel dieren. We rijden eerst aan de westkant van de rivier en komen tientallen nijlpaarden en krokodillen tegen. De buffels die we tegenkomen zetten het op een lopen als we voor hun dreigend langsrijden. We hebben respect voor deze dieren want buffels kunnen heel agressief worden. Vooral als ze alleen zijn moet je oppassen.

Verderop komen we een peloton olifanten tegen. Ze staan aan de overkant van de rivier. Die komen we straks wel tegen als we langs de oostkant weer teruggaan. En we komen ze tegen. Een enorm mannetje staat dreigend op de weg. We mogen er niet langs. We mogen van Kira niet toeteren dus maken we lawaai met het toerental van de motor. Het mannetje is niet onder de indruk en waakt imposant over zijn kudde. Na ongeveer 15 minuten komt er beweging in en gaat de kudde verder. We kunnen weer verder speurend naar de leeuwen.

Ondanks onze spiedende ogen zijn we geen leeuw tegen gekomen. De luipaard heeft zich ook goed schuil gehouden. Van de big five hebben we alleen de buffel en olifant gezien. Wel hebben we de kleine 10 gezien. Van stokstaartjes tot krokodillen. We zijn het er over eens dat dit park één van de mooiste is in Oost Afrika.

Rond het middaguur vertrekken we weer terug naar ons stekje in Kilangala. Eerst weer 50 km ribbels en massage. Onderweg stoppen we even langs de weg om koffie te drinken. De safari box (picknickmand) gaat open en we genieten van de zelfgebakken cake en soort oliebolletjes. Deze safari box is door Anne Beimers (neef van Treinje) gemaakt. Hij heeft ooit timmerles gegeven in Kilangala.

Het is schemer als we aankomen en net zo gaar zijn als het avondeten dat op tafel staat te wachten. Het eten is voortreffelijk. Er wordt goed voor ons gezorgd.

We hebben wat problemen met het uploaden van foto’s naar onze blog. De internetverbinding is hier wat zwakjes. Ons verhaal staat ook op de volgende Facebook pagina’s: Jan Postma en Timmer aan Tanzania. En daar zijn wat meer foto’s te bewonderen.

Zie ook voorgaande blog met een kleine fotosessie.

Morgen weer meer nieuws. Dan gaan we weer verder met onze missie.

Jan&Rients&Jan


Rest day

It's Sunday morning. We slept in in our own bed in Kilangala. That is, getting up an hour later because the sounds outside make you curious. The morning cold is about 8 degrees. The long pants and sweater have to go back on. We are here at an altitude of about 2000 meters and it is "winter" here. Soon the sun will gain a bit more power and perhaps reach 20 degrees.

We have no water again. So that is again washed with a bucket. Nice basic but doable. Today we take a step back. A little loitering and a little visit here and there.

That was different yesterday. Up very early to spot the lions in the wildlife park. And perhaps the leopard that is a bit harder to find. This time we get a different guide. Kira is her name. We go to another part of the park and for that we first have to travel 50 km over a ribbed dirt road. Again trembling bones and flapping fillings. We're not complaining. Where else can you get a free massage?

It is all worth it because we arrive at the Ikuu river. The river runs right through the park and is a refuge for many animals. We first drive on the west side of the river and encounter dozens of hippos and crocodiles. The buffaloes we encounter run when we drive past them threateningly. We respect these animals because buffalo can become very aggressive. You have to be careful especially when they are alone.

Further on we encounter a platoon of elephants. They are on the other side of the river. We'll see them later when we go back along the east side. And we meet them. A huge male elephant stands menacingly in the road. We can't pass it. Kira doesn't allow us to honk so we make noise with the engine. The male elephant is unimpressed and watches over his herd imposingly. After about 15 minutes it starts to move and the herd moves on. We can continue searching for the lions.

Despite our prying eyes, we did not encounter a lion. The leopard has also been hiding well. Of the big five we only saw the buffalo and elephant. We did see the little 10. From meerkats to crocodiles. We agree that this park is one of the most beautiful in East Africa.

Around noon we depart back to our place in Kilangala. First another 50 km of ribs and massage. Along the way we stop along the road to drink coffee. The safari box (picnic basket) opens and we enjoy the homemade cake. This safari box was made by Anne Beimers (nephew of Treinje). He once taught carpentry in Kilangala.

It is dusk when we arrive and the supper is waiting for us. The food is exquisite. We are well taken care of.

We are having some trouble uploading photos to our blog. The internet connection is a bit weak here. Our story is also on the following Facebook pages: Jan Postma and Timmer aan Tanzania. And there are some more photos to admire.

More news tomorrow. Then we continue with our mission.

Jan&Rients&Jan